Lexicon Toxoplasmosis Toxoplasma gondii
تاریخ ایجاد و یا تغییر 1400/11/3
پارامترهای موجودToxoplasma gondii antibody(IgG avidity) Toxoplasma gondii antibody (IgM) Toxoplasma gondii antibody (IgG) Toxoplasma gondii antibody (CSF) Toxoplasma specific antibody-index CSF +Serum(IgG)
عامل عفونت:  عامل ایجاد کننده توکسوپلاسموز، T. gondii ست که متعلق به پروتوزوئرها می باشد. این پارازیت پس از عفونت اولیه ، مادام العمر در غدد لنفاوی و در سلسله اعصاب مرکزی باقی می ماند.
راه سرایت و انتشار بیماری:  گربه ها متداول ترین میزبان نهایی T. gondii هستند. گربه پس از عفونت ، تعداد زیادی تخمك (Oocyte)عفونی را كه از نظر محیطی بسیار مقاوم هستند دفع می كند. عفونت انسان از طریق ورود تخمکها از راه دهان  و در تماس با فضولات گربه ، غذای آلوده ، مصرف گوشت نپخته حاوی کیست و غیره اتفاق می افتد. ابتلای گربه‌ها در ایران بیشتر از مقادیر جهانی است و بیشترین گوشت‌های آلوده به کیست انگل به ترتیب مربوط به گوسفند، بز، مرغ و گاو می باشد. شیوع عفونت در مناطق معتدل و مرطوب شمال ایران در سنین پایین زیاد و در حدود 70 درصد، در مناطق سردسیر و کوهستانی شمال غرب و غرب ایران شیوع کلی بیماری در حد 18 تا 38 درصد، در مناطق معتدل و خشک کوهپایه‌ای غرب ایران حدود 33 تا 68 درصد، در مناطق گرم و خشک مرکزی ایران شیوع کلی به نسبت پایین و در حد 39 درصد و در مناطق گرم و مرطوب جنوب ایران شیوع در حد 20 تا 35 درصد گزارش شده است .
کلینیک  -دوره کمون: 8-22 روز
-بیش از ٪90 عفونتها بدون علامت هستند.
-توکسوپلاسموز اولیه: تب ، لنفادنوپاتی (بیشتر روی گردن) ، به ندرت سردرد
-فعال شدن مجدد در موارد سرکوب سیستم ایمنی: انسفالیت ، رتینوکوروئیدیت
-توکسوپلاسموز مادرزادی ، عفونت اولیه در دوران بارداری: خطر ابتلا به عفونت کودک با افزایش ماه حاملگی افزایش می یابد (1 تا 2 درصد در سه ماهه نخست، تقریبا 11 درصد در دوم و تقریباً 22 درصد در سه ماهه سوم) ، ولیکن خطر آسیب به کودک به طور کلی کاهش می یابد (33 درصد در سه ماهه اول ، 41٪ در سه ماه دوم و20٪ در سه ماهه سوم).
علائم معمول: هیدروسفالی ، کلسیفیکاسیون داخل مغزی ، رتینوکوروئیدیت ، اما درگیری تمام اندامها ممکن است. عفونت در اواخر بارداری اغلب با علائم جزئی همراه است.
تشخیص:
احتمال توکسوپلاسموز اولیه: تشخیص آنتی بادی های اختصاصی  توکسوپلاسما IgM و IgG در سرم. در صورت تشخیص مرزی یا مثبت آنتی بادی های IgM و IgG ، لازم است که جهت روشن شدن زمان ابتلاء به عفونت، تست تعیین اویدیتی آنتی بادی های IgG انجام شود. در موارد عفونت تازه، آنتی بادی از کلاس IgM همیشه قابل تشخیص است (حداکثر پس از 3 تا 4 هفته) ، اما این آنتی بادی ها می توانند برای ماهها (تا سالها) قابل تشخیص بمانند. آنتی بادی هایIgG با اویدیتی بسیار بالا ، عفونت در 3 ماه گذشته را رد می کنند.
– احتمال رتینوکوروئیدیت: آنتی بادی IgM / IgG در سرم (نشانه عفونت قبلی) ، احتمالاً DNA T. Gondii-  از مایع زجاجیه و زلالیه.
-احتمال انسفالیت: تشخیص T. Gondii- DNA از CSF ،همچنین در نمونه گرفته شده از مغز ، خون- EDTA ، تشخیص میکروسکوپی انگل از CSF و نمونه گرفته شده از مغز و آنتی بادی های IgM / IgG در سرم (شواهد عفونت قبلی) ،  آنتی بادی از کلاس IgG در CSF و Toxoplasma specific antibody-index.
-توکسوپلاسموز مادرزادی: آنتی بادی های IgM / IgG در سرم ، بعلاوه می توان در صورت لزوم از تشخیص های ویژه اضافی مانند آنتی بادی های IgA اختصاصی T. gondii ، ایمونوبلوت ، تعیین اویدیتی آنتی بادی IgG و تشخیص DNA T. gondii از خون ، CSF ، بافت جفت ، مایع آمنیوتیک و غیره استفاده کرد.
-تعیین وضعیت عفونت ، به عنوان مثال در زنان باردار: در برخی از آزمایشگاهها نخست آزمون کیفی جستجوی توکسوپلاسموز انجام می شود ، در صورت مثبت بودن نتیجه ، تعیین آنتی بادی های IgM و IgG اختصاصی T. gondii صورت می گیرد.
درمان و پیش گیری:
درمان عفونت تازه و یا فعال شدن مجدد آن توسط سولفادیازین + پیریمتامین و در دوران بارداری توسط اسپیرامایسین (تا هفته شانزدهم بارداری) صورت می گیرد. زنان باردار با کمبود مصونیت باید در مورد اقدامات پیشگیری کننده (تماس با گربه ، رژیم غذایی) آموزش داده شوند. توصیه می شود زنان باردار که از نظر سرولوژیکی منفی هستند ، در طول بارداری هر 4 – 8 هفته مورد کنترل سرولوژیکی قرار گیرند، تا بتوان به موقع اقدام به درمان نمود.
References  Robert Koch Institut (Toxoplasmose): http://www.rki.de/cln_100/nn_196658/DE/Content/InfAZ/T/Toxoplasmose/Toxoplasmose.html?__nnn=true   1. European Research Network on Congenital Toxoplasmosis: Klassifizierung und Falldefinitionen pränataler Toxoplasma-Infektionen. Bundesgesundhbl 1997: 39: 507-508. 2. Groß U, Roos T, Friese K: Toxoplasmose in der Schwangerschaft. Dtsch Ärzteblatt 2001: 98: 2778-2783(51). 3.Janitschke K, Kimmig P, Seitz HM, Frosch M, Groß U, Hlobil H: Mikrobiologisch-Infektiologische Qualitätsstandards der DGHM 4 – Parasitosen. In: Mauch H, Lütticken R, Gatermann S (Ed.) 1/1998. 4. Liesenfeld O, Montoya JG, Kinney S, Press C, Remington JS: Effect of testing for IgG avidity in the diagnosis of Toxoplasma gondii infection in pregnant women: Experience in a US reference laboratory. J Infect Dis 2001: 183: 1248-1253. 5. RKI: Toxoplasmose bei Mutter und Kind – Erkennung, Behandlung und Verhütung. Bundesgesundhbl 1999: 42: 606-609. 6. Roberts A, Hedman K, Luyasu V, Zufferey J, Bessieres MH, Blatz RM, Candolfi E, Decoster A, Enders G, Gross U, Guy E, Hayde M, Ho-Yen D, Johnson J, Lecolier B, Naessens A, Pelloux H, Thulliez P, Petersen E: Multicenter evaluation of strategies for serodiagnosis of primary infection with Toxoplasma gondii. Eur J Clin Microbiol Infect Dis 2001: 20: 467-4774. 7. Hotop A, Hlobil H, Gross U. Efficacy of Rapid Treatment Initiation Following Primary Toxopasma gondii Infection During Pregnancy. Clin Infect Dis 2012(148).