Tacrolimus

Lab Test	Tarolimus Immunosuppressive drug Immunomodulator Prograf®, Advagraf® , Protopic®, FK506®
تاریخ ایجاد و یا تغییر	1400/11/3
متد	ECL
نوع و حجم نمونه	2ml EDTA-Blood محدوده درمانی با توجه به خون گیری بلافاصله قبل از مصرف دوز بعدی تعریف شده است. نمونه گیری در حالت پایدار توصیه می شود.
اندیکاسیون	کنترل درمان با Tacrolimus
محدوده مرجع	به جواب آزمایش مراجعه نمائید.
اطلاعات بیشتر	تاکرولیموس یک داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی است که با اتصال کلسینورین عملکرد سلولهای T را مهار می کند و بنابراین از آن برای پیشگیری از رد پیوند استفاده می شود. میزان جذب تاکرولیموس پس از صرف خوراکی متغیر است. حداکثر غلظت آن در پلاسما بعد از 1 تا 3 ساعت ملاحظه می شود. تاکرولیموس عمدتا در گلبول های قرمز جمع می شود. حالت پایدار (Steady State)پس از 3 روز حاصل می گردد. تاکرولیموس تقریباً به طور کامل در کبد و توسط CYP3A4 متابولیزه می شود. حدود 9 متابولیت (  برخی با اثرات فارماکولوژیکی باقی مانده) شناخته شده اند. این متابولیت ها به اثرات دارویی تاکرولیموس دخالت نمی کنند. نیمه عمر حذف تاکرولیموس 12-16 ساعت است. کمتر از 1٪ بدون تغییر از طریق کلیه ها دفع می شود. نظارت بر درمان : پس از پیوند باید سطح روزانه Tarolimus چندین بار در هفته بررسی شود. انجام منظم آزمایش در دوره درمان نگهدارنده ، به خصوص پس از تنظیم دوز ، تغییر در داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی یا در صورت مصرف همزمان این دارو با داروهایی که می توانند غلظت کل Tacrolimus را درخون تغییر دهند، توصیه می شود.
ارزیابی	فارماکوکینتیک تاکرولیموس نشانگر تنوع قابل توجه درون فردی و بین فردی است. داروهایی با اتصال پروتئین بالا (به عنوان مثال داروهای ضد انعقاد خون ، داروهای ضد دیابت خوراکی ، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی یا ضد درد و هورمون های تیروئید) می توانند تاکرولیموس را از اتصال پروتئین جابجا کنند و بدون ایجاد تغییر در سطح کل آن در خون منجر به افزایش اثربخشی و / یا سمیت شوند. دلایل افزایش سطح سرم: ترکیب با مهارکننده های CYP3A4 (به عنوان مثال سیکلوسپورین ، ضد قارچ ها ، آنتی بیوتیک های ماکرولید ، ایمیپنم ، آموکسی سیلین ، متامیزول ، مسدود کننده های کانال کلسیم ، مهارکننده های پروتئاز) ، ترکیب با داروهای ضد بارداری خوراکی ، آنتی اسیدها ، آب گریپ فروت و اختلال در عملکرد کبد. علل کاهش سطح سرم: القا کننده های CYP3A4 (به عنوان مثال ریفامپیسین ، باربیتورات ها ، کاربامازپین ، پردنیزولون یا متیل پردنیزولون) در کودکان.