Lab TestPhenytoin DPH = Diphenylhydantoin, Antiepileptic
تاریخ ایجاد و یا تغییر 1400/11/3
متدFluorescence polarization
نوع و حجم نمونه 0.5ml serum
اندیکاسیوننظارت بر درمان (در سه ماهه اول ماهانه ، سپس هر شش ماه)
محدوده مرجعبه جواب آزمایش مراجعه نمائید.
اطلاعات کوتاهطول نیمه عمر: حداکثر 20 تا 60 ساعت ، حالت ثابت بعد از 2 هفته
اطلاعات بیشترفنی توئین پس از مصرف خوراکی نسبتاً آهسته و تقریباً بطورکامل جذب می شود. حداکثر غلظت پلاسما بعد از 3 تا 12 ساعت ظاهر می شود. حالت پایدار حداکثر پس از 2 هفته به دست می آید. فنی توئین در کبد توسط هیدروکسیلاسیون و گلوکورونیداسیون (از طریق سیستم آنزیمی با قابلیت اشباع در محدوده درمانی) تجزیه می شود ؛ متابولیت ها هیچ اثر ضد تشنجی ندارند. نیمه عمر حذف فنی توئین به غلظت بستگی دارد و حدود 20 تا 60 ساعت است. 1 – 5٪ از آن بدون تغییر از طریق کلیه دفع می شود.
ارزیابیدرمان ترکیبی با داروهایی که اتصال فنی توئین با پروتئین های پلاسما (به عنوان مثال اسید والپروئیک یا کمبود آلبومین ناشی از گرسنگی ، بیماری های کبدی و کلیوی) جابجا می کنند ، غلظت بخش غیر متصل به پروتئین را افزایش می دهد بدون اینکه غلظت فنی توئین کل افزایش یابد. در این بیماران ، تعیین غلظت فنی توئین آزاد ، جهت ارزیابی اثر بخشی و همچنین سمیت آن مناسب تر از تعیین غلظت فنی توئین کل می باشد.
دلایل افزایش سطح سرم: ترکیب با Amiodaron, Felbamat, Benzodiazepins, Cimetidin, Ranitidin, Antibiotics, Antimycotics, Calcium channel inhibitors, Ticlopidin, Tolbutamid, Fluoropyrimidine, Fluorouracil, Cycloserin, Disulfiram, Fluoxetin, Halothan, Ethosuximid, Mesuximid, Methylphenidat, nonsteroidal anti-inflammatory drugs, Omeprazol, P-Aminosalicylsäure (PAS), Sultiam, tricyclic psychotropic drugs , Valproat and Oral anticoagulants    و همچنین بیماری کبد؛ بیماران مبتلا به واریانت هیدروکسیلاسیون آهسته (عامل ژنتیکی) و مصرف حاد الکل .
دلایل سطح پایین سرم: ترکیب با Phenobarbital, Primidon, Carbamazepin, Vigabatrin, Reserpin, Sucralfat, Diazoxid Theophyllin، بیمارانی که تومور مغزی یا متاستاز دارند و تحت شیمی درمانی هستند. اعتیاد به مصرف مزمن الکل ؛ در دوران بارداری و در کودکان.
ReferencesKülpmann WR. Clinical Toxicological Analysis: Procedures, Results, Interpretation. 1 ed. Wiley-VCH Verlag, Weinheim, 2009(138).   Benkert OH, Hippius H. Kompendium der Psychiatrischen Pharmakotherapie. 8 ed. Springer Verlag, 2010(158)