• ایمنوگلوبولین E چیست؟
  • ایمنوگلوبولینهای دیگر
  • آلرژی چگونه ایجاد می شود؟
  • نقش IgE در واکنش های آلرژیک ؟
  • آزمایش IgE چیست؟
  • تست IgE – آلرژی ، کدام تیپ از ایمونوگلوبولین E وجود دارد؟
  • آزمون IgE-آلرژی
  • سطح طبیعی IgE چقدر است؟
  • مقادیر IgE در یک تست آلرژی
  • افزایش ایمونوگلوبولین E ، علل آن چیست؟
  • درمان: در صورت افزایش ایمونوگلوبولین E چه باید کرد؟
  • Anti-IgE چیست؟

ایمونوگلوبولین E (IgE) یک آنتی بادی است که نقش مهمی در ایجاد حساسیت و دفاع بدن در برابر بیماریهای انگلی دارد. میزان IgE در بدن ممکن است، در صورت بروز آلرژی، افزایش نشان دهد. بنابراین ، در صورت مشکوک بودن به آلرژی ، آزمایش IgE برای تعیین سطح IgE در خون انجام می شود.

ایمنوگلوبولین E چیست؟

ایمونوگلوبولین ها ترکیبات پروتئینی و از اجزای سیستم دفاعی بدن محسوب و تحت عنوان آنتی بادی نیز شناخته می شوند. آنتی بادی ها توسط سیستم ایمنی بدن در پاسخ به مواد خارجی ، اصطلاحاً آنتی ژن تشکیل می شوند. وظیفه آنها مبارزه با عوامل بیماری زا و مضر خارجی که به بدن وارد می شوند، می باشد.

آنتی بادی های مختلف و زیادی وجود دارند که به کلاسهای مختلف تقسیم می شوند. یکی از این کلاس ها ایمونوگلوبولین E (IgE) است. هر کلاس آنتی بادی عملکرد خاص خود را در سیستم ایمنی بدن دارد. IgE، به ویژه در واکنش های آلرژیک و در دفاع بدن در برابر انگل ها مهم است.

ایمنوگلوبولینهای دیگر

  • ایمونوگلوبولینA (IgA) عمدتا در ترشحات بدن مانند مایع اشک ، بزاق ، مخاط بینی و شیر مادر یافت می شود. این ایمنوگلوبولین عوامل پاتوژن ( باکتری ها) را جذب کرده و باعث واکنش های التهابی می شود.
  • ایمونوگلوبولینM (IgM) در خون یافت می شود و در تماس نخست با پاتوژن خاص ایجاد می گردد. این فرآیند به عنوان پاسخ ایمنی اولیه ( آنتی بادی اول) شناخته می شود.
  • ایمونوگلوبولینG (IgG) اصطلاحاً آنتی بادی دوم نیز نامیده می شود و بخش اصلی آنتی بادی ها را در خون تشکیل می دهد. این آنتی بادی از طریق تماس مکرر با یک عامل بیماریزا ایجاد می شود. IgG باعث می شود که فاگوسیت ها (ماکروفاژها) عامل بیماری زا را از بین ببرند. این واکنش به عنوان پاسخ ایمنی ثانویه نیز شناخته می شود.

آلرژی چگونه ایجاد می شود؟

در یک واکنش آلرژیک ، سیستم ایمنی بدن به آنتی ژن های ظاهرا بی خطر محیط زیست واکنش نشان می دهد. آنتی ژن های ایجاد کننده آلرژی به عنوان آلرژن نیز شناخته می شوند. آلرژن های احتمالی عبارتند از:

  • گرده گل
  • مواد غذایی
  • ریزگردهای خانه
  • موی حیوانات
  • نیکل
  • لاتکس

نقش IgE در واکنش های آلرژیک ؟

در واکنشهای آلرژیک خاص از نوع به اصطلاح فوری (تیپ I) ، واکنش در عرض چند ثانیه تا چند دقیقه پس از تماس با ماده حساسیت زا رخ می دهد. IgE ، که فرآیند التهابی مربوط به آلرژی را هدایت می کند ، مسئول این نوع واکنش سریع است. IgE باعث ترشح ماده پیام رسان (Messenger substance) یعنی هیستامین می شود که می تواند منجر به علائم معمولی مانند تورم ، خارش و قرمزی شود.

علاوه بر نوع فوری ، آلرژی تیپ II (نوع سیتوتوکسیک یا عوامل نابود کننده سلول) ، تیپ III (نوع کمپلکس ایمنی) و تیپ IV (نوع دیررس) نیز وجود دارد. تقسیم بندی به این چهار نوع آلرژی در اوایل دهه 1960 توسط دو ایمونولوژیست ارائه شد و امروزه نیز معتبر است.

آزمایش IgE چیست؟

در موارد خاص ، پزشک می تواند آزمایش IgE را انجام دهد. این یک آزمایش خون است که در آن شمارش سلولهای خون و سطح IgE تعیین می شود. آزمایش IgE به دو دلیل می تواند مفید باشد:

  • از آنجا که برای هر آنتی ژن یک تیپ IgE ویژه وجود دارد ، می توان با بررسی تیپ های IgE تعیین کرد که کدام آنتی ژن منجر به واکنش آلرژیک شده است. برای این منظور یک آزمایش آلرژی و یا دقیق تر، آزمایش IgE– آنتی بادی اختصاصی نسبت به یک آنتی ژن ، انجام می شود.
  • با هدف تعیین مقدار کل IgE در خون ، مقدار IgE تحت عنوان IgE- total تعیین می شود. مقدار IgE کل می تواند به دلیل آلودگی به انگل یا واکنش آلرژیک افزایش یابد و پائین بودن سطح آن به ندرت مشاهده می شود.

تست IgE آلرژی ، کدام تیپ از ایمونوگلوبولین E وجود دارد؟

اگر خواسته باشیم روشن کنیم کدام ماده حساسیت زا منجر به واکنش آلرژیک خاصی شده است ، می توان IgE آنتی بادی اختصاصی آلرژن را با استفاده از آزمون IgEآلرژی تعیین کرد. از این آزمایش خون می توان برای تعیین نوع دقیق آلرژی (به عنوان مثال آلرژی گرده چمن ، آلرژی کپک ، آلرژی گرد و غبار خانه و سایر موارد) استفاده کرد. به این ترتیب می توان در آینده از مواد القا کننده آلرژی جلوگیری کرد و یا درمان مناسب آلرژی را آغاز نمود.

آزمون IgE-آلرژی به این ترتیب انجام می شود

این آزمون با استفاده از مقدار کمی خون از بیمار صورت می گیرد که در آن علاوه بر تیپ ایمونوگلوبولین E ، مقدار کل آن (IgE-total) تعیین می شود.

بسته به سطح غلظت کل IgE در خون ، تقسیم بندی به کلاسهای مختلف صورت می گیرد. پایین ترین کلاس (کلاس 0) به معنای عدم حساسیت و بالاترین کلاس (کلاس 6) نشان دهنده حساسیت شدید است .

سطح طبیعی IgE چقدر است؟

میزان IgE کل به سن بستگی دارد و در کودکان نسبت به بزرگسالان بسیار کمتر است. این مقدار در سالهای اول زندگی افزایش می یابد و بعداً در بزرگسالی نیز حفظ می شود.  مقدار IgE در واحد های       IU / ml و یا g/lµ اندازه گیری می شود که به ترتیب مخفف واحد بین المللی در میلی لیتر سرم خون و میکروگرم در میلی لیتر سرم خون است.

مقادیر IgE (IgE-total) نشان داده شده در جدول زیر طبیعی تلقی می شود ، اگرچه ممکن است که مقادیر طبیعی بسته به آزمایشگاه کمی متفاوت باشد:

مقادیر IgE در یک تست آلرژی

در یک تست آلرژی نه تنها تیپ IgE مشخص می شود که نشان دهنده یک ماده حساسیت زای خاص است و بنابراین می توان بوسیله آن نوع ماده آلرژی زا را شناسائی کرد، بعلاوه میزان آنتی بادی IgE اختصاصی آلرژن نیز اندازه گیری می شود. این اطلاعات میزان و شدت حساسیت به یک ماده حساسیت زای خاص را مشخص می کند.

برای انجام این کار ، یک نمونه خون با استفاده از یک تست آزمایشگاهی خاص مورد بررسی قرار می گیرد. Radio-Allergo-Sorbent-Test یا به اختصار RAST ، روشی است که می تواند برای تعیین و طبقه بندی میزان آنتی بادی IgE اختصاصی آلرژن استفاده شود. یک گزینه جایگزین برای این آزمایش CAP (Carrier-Polymer-System-Test) است که تا حدودی مدرن تر به نظر می رسد ، اما نتایج قابل مقایسه ای با آزمون RAS ارائه می دهد. در مجموع شش کلاس اصطلاحاً RAST یا کلاس CAP وجود دارد.

نتایج RAST به تنهایی هیچ اطلاعاتی در رابطه با وجود آلرژی در اختیار قرار نمی دهد. برای اثبات یا رد آلرژی ، باید سابقه بیماری و نتایج آزمایشات دیگر ، مانند آزمایش پوست (تست prick) ، ​​توسط پزشک در نظر گرفته و ارزیابی شود.

توجه: انحراف از مقادیر مرجع فوق لزوماً بمعنی وجود مشکلات سلامتی نیست. بنابراین توصیه می شود که نتایج بدست آمده همواره با پزشک معالج در میان گذاشته شود.

افزایش ایمونوگلوبولین E ، علل آن چیست؟

افزایش IgE کل (IgE-total) می تواند نشان دهنده یک بیماری آلرژیک از نوع I و یا آلودگی به انگل باشد. علل احتمالی ، به عنوان مثال:

  • آسم آلرژیک
  • آبریزش آلرژیک بینی ، از جمله تب یونجه
  • ورم آلرژیک ملتحمه
  • حساسیت به سم حشرات
  • آلرژی غذایی
  • آلودگی انگلی

سطح IgE کل نیز اغلب در اشکال خاصی از درماتیت عصبی (Neurodermatitis) و کهیر افزایش می یابد. علاوه بر این ، سطح بالای IgE همچنین می تواند نشانه ای از سندرم نادر Hyper-IgE-Syndrom (HIES) باشد ، یک بیماری مزمن مادرزادی که در آن سیستم ایمنی بدن تحت تأثیر قرار می گیرد. این بیماری فقط در حدود 1 از 100000 نفر رخ می دهد.

درمان: در صورت افزایش ایمونوگلوبولین E چه باید کرد؟

وظیفه اصلی ایمونوگلوبولین E ، به عنوان بخشی از سیستم ایمنی بدن ، شناسایی و حذف مواد خارجی در بدن است. به منظور انجام این کار ، مقدار IgE با شناسایی مواد آلرژی زا افزایش می یابد.

با این حال ، افزایش IgE، به عنوان مثال در مورد آلرژی، همیشه مورد نظر نیست و اغلب لازم است که مقدار IgE و در نتیجه واکنش آلرژیک را به روش های مختلف کاهش داد:

  1. از آلرژن های شناخته شده پرهیز کنید: در صورت عدم وجود مواد آلرژی زا ، آزاد شدن IgE کاهش یافته و بنابراین روند التهابی آلرژیی کند می شود.
  2. عادت دادن بدن به مواد حساسیت زا: این همان چیزی است که به اصطلاح حساسیت زدایی نامیده می شود. مواد حساسیت زا به طور منظم در زیر پوست تزریق می شوند یا به صورت خوراکی در دوزهای افزایش یافته تجویز می شوند. دومی به عنوان ایمونوتراپی زیر زبانی شناخته می شود.
  3. خنثی سازی IgE با آنتی بادی علیه IgE: این نوع درمان به عنوانIgE Anti- نیز شناخته می شود و فقط در موارد خاص تجویز می گردد.

توجه: سطح مقدار IgE ارتباط مستقیمی با شدت آلرژی یا آلودگی به انگلی ندارد. بعبارت دیگر ممکن است که با وجود علائم آلرژی مقدار IgE به طور قابل توجهی افزایش نشان ندهد. و یا بلعکس ممکن است که سطح IgE بالا باشد ، اما هیچ گونه علائم آلرژی مشاهده نشود. در این موارد ،  همانطور که قبلا توضیح داده شد ، افزایش سطح IgE می تواند دلایل دیگری نیز داشته باشد که توسط پزشک رد یابی می شود.

سطح IgE خیلی پایین است: علت آن چیست؟

مقادیر خیلی پائین  IgE معمولاً مشکلی ایجاد نمی کنند. تنها در موارد بسیار نادر نقص ایمنی مادرزادی ، سندرم لوئی بار (Ataxia teleangiectatica) ، بیماری های مغز استخوان یا بیماری های کلیوی (سندرم نفروتیک) از دلایل سطح بسیار پایین IgE محسوب می شوند.

Anti-IgE چیست؟

Anti-IgE یک آنتی بادی علیه ایمونوگلوبولین E است. آنتی بادی ضد IgE که به روش مصنوعی تولید می شود. در حال حاضر از این آنتی بادی به عنوان یک درمان اضافی در درمان آسم آلرژیک و کهیر شدید و به منظور سرکوب واکنش آلرژیک (با واسطه IgE) استفاده می شود. آنتی بادی مصنوعی (بعنوان مثال  Omalizumab) به ایمنوگلوبولین E (IgE) متصل می شود و از ایجاد روند التهابی آلرژی جلوگیری می کند.