Lab TestT4 (Thyroxine -total) TT4
تاریخ ایجاد و یا تغییر 1400/11/3
متدECL/CLIA
نوع و حجم نمونه 0.5ml serum
اندیکاسیونکنترل درمان گواتر مادرزادی ، موارد مشکوک به پرکاری تیروئید ، کنترل درمان تیروستاتیک
محدوده مرجعبه جواب آزمایش مراجعه نمائید.
اطلاعات بیشترتیروکسین (T4 ، تترایدتیرونین) محصول اصلی غده تیروئید است و می توان آن را به عنوان یک پیش هورمون در نظر گرفت . این هورمون در محیط پیرامونی بدن به تری یدتیرونین (T3) که دارای اثز گذاری بیشتری است ، تبدیل می شود. نیمه عمر بیولوژیکی T4  حدود 7تا 8 روز است. در پلاسما حدود99.97٪ از T4 به پروتئین های حامل (گلوبولین متصل شونده به تیروکسین (TBG) ، پرآلبومین (prealbumin) و آلبومین) متصل است . فقط بخش آزاد هورمون (FT4) از نظر بیولوژیکی فعال است. کاربرد TT4 / FT4 شامل موارد زیر است:  
1-کنترل درمان گواتر مادرزادی (علاوه بر TSH)
2- تشخیص پرکاری تیروئید (T3-Hyperthyroidism)
3- کنترل درمان تیروستاتیک. در دو مورد آخر بهتر است که ترجیحاً FT4 انجام شود!
ارزیابی* در پرکاری تیروئید ، TT4 / FT4 به طور کلی افزایش می یابد ، در کم کاری تیروئید کاهش نشان می دهد.
* در طول درمان با تیروکسین (L-T4) ، TT4 / FT4 اغلب به دلیل نیمه عمر طولانی افزایش می یابد . مصرف بیش از حد تیروکسین را باید با تعیین TSH و TT3 / FT3 مورد بررسی قرار داد.
* به دلیل اتصال بالای این هورمون به پروتئین ، TT4 وابستگی زیادی به تغییر در پروتئین های متصل شونده دارد. افزایش پروتئین های متصل شونده منجر به افزایش سطح TT4 با FT4 طبیعی می شود ، کاهش ظرفیت اتصال منجر به کاهش مقادیر TT4 با FT4 طبیعی می شود. در موارد کاهش ظرفیت اتصال و پرکاری تیروئید، ممکن است که میزان TT4 طبیعی باشد ؛ افزایش پروتئین های متصل شونده می تواند کم کاری تیروئید را پنهان کند. تعیین FT4 در موارد مذکور ارزش تشخیصی بیشتری دارد ، ضمن اینکه اندازگیری TSH در عموم موارد فوق لازم است.
افزایش پروتئین های متصل شونده :
* تحت تأثیر استروژن (مهار کننده تخمک گذاری ، بارداری)
* در هپاتوپاتی ها
* افزایش مادرزادی TBG
* مصرف مواد افیونی ، کلوفیبرات ، 5-فلوئورواوراسیل ، تاموکسیفن و غیره.
کاهش ظرفیت اتصال :
* دیسپروتئینمی با کاهش پروتئین توتال (به عنوان مثال در سیروز کبدی ، بیماری های سخت ، سندرم نفروتیک ، از دست دادن پروتئین از راه روده ، دیالیز درمانی)
* کمبود مادرزادیTBG
* رژیم غذائی صفر (افزایش اسیدهای چرب آزاد)
* اشغال رقابتی پروتئین های متصل شونده توسط داروها نظیر سالیسیلاتها ، هپارین ، سولفونامیدها ، دی فنیل هیدانتوئین ، فنیل بوتازون ، استروئیدها ، کاربامازپین.
* تعیین FT4 به تعیین تنهای TT4 ارجحیت دارد ، زیرا فعالیت هورمون در صورت تغییر در اتصال پروتئین نیز قابل ارزیابی است. در موارد دیسپروتئینمی سخت که معمولا با تغییرات شدید در اتصال آلبومین همراه است ممکن است که تعیین FT4 نیز با مشکل مواجه شده و منجر به افزایش مقادیر FT4 گردد.بنابراین در رابطه با بیماری های شدید غیر تیروئیدی باید تمام پارامترهای تیروئیدی در نظر گرفته شوند. همچنین در موارد تحت درمان با هپارین ، در کتواسیدوز دیابتی و در حالت گرسنگی ممکن است که آزاد شدن اسیدهای چرب ،که هورمون های تیروئید را از اتصال پروتئین خارج می کنند ، منجر به مقادیر بالای نادرست شود. این مسئله می تواند در موارد درمان با آمیودارون و دوز بالا با استیل سالیسیلیک اسید ، فنی توئین ، فنوباربیتال و کارباماسپین نیز مشاهده شود.