Lab TestProtein Urine
تاریخ ایجاد و یا تغییر 1400/11/3
متدTurbidimetry
نوع و حجم نمونه5 میلی لیتر از ادرار 24 یا 12 ساعت.
اندیکاسیون– تشخیص و کنترل روند بیماریهای کلیه که با پروتئین اوری همراه هستند.
– کنترل نتیجه مثبت پروتئین در  ادرار توسط نوار
محدوده مرجعبه جواب آزمایش مراجعه نمائید.
اطلاعات کوتاهدر صورت افزایش دفع پروتئین ، تمایز پروتئینوری   با استفاده از SDS-PAGE ضروری است. در صورت مشکوک بودن به پروتئینوری بنس جونز ، انجام تست ایمونوتیپینگ توصیه می شود.
اطلاعات بیشتردفع پروتئین از طریق ادرار پارامتر مهمی در تشخیص و پیگیری بیماری های کلیوی است. اگر غشای پایه گلومرولی آسیب دیده باشد ، پروتئین های با وزن مولکولی بالاتر به طور فزاینده ای دفع می شوند ؛ در بیماری های سیستم توبولی کلیه ، پروتئین های با وزن مولکولی کم(غیر قابل جذب مجدد) در ادرار ظاهر می شوند. علاوه بر عوامل کلیوی ، علل پیش کلیوی یا پس کلیوی نیز می توانند باعث پروتئینوری شوند:
پیش کلیوی: مقدار زیادی سرم پروتئین های قابل پالایش (نظیر پروتئین های بنس جونز ، میوگلوبین ، مونومرهای هموگلوبین) پس کلیوی :  فرآیندهای التهابی پس کلیوی در مجاری ادرار همراه با ترشح پروتئین های پلاسما از راه اکسودا و یا ترانسودا.
ارزیابیمقادیر موجود در محدوده مرجع ، مانند نتایج منفی در آزمایش استریپ ، پروتئینوری پاتولوژیک را رد نمی کند: با شروع نفروپاتی دیابتی ، میکروآلبومینوری ظاهر می شود ، که پروتئین ادرار را به میزان قابل توجهی افزایش نمی دهد و تنها با اندازه گیری آلبومین در ادرار قابل تشخیص است. پروتئینوری توبولی نیز به طور کامل تشخیص داده نمی شوند: شفاف سازی توسط SDS-PAGE یا مارکر پروتئین های توبولی (نظیر آلفا -1 میکروگلوبولین و بتا -2 میکروگلوبولین) مقدور می گردد. پروتئینوری بنس جونز معمولاً منجر به افزایش دفع پروتئین می شود (اما نه همیشه در مراحل اولیه).  در صورت افزایش دفع پروتئین ، تمایز پروتئینوری ضروری است: SDS-PAGE یک نمای کلی از کل الگوی پروتئین را ارائه می دهد ، از مارکر پروتئین ها برای اندازه گیری کمی و کنترل روند بیماری استفاده می شود. در صورت مشکوک بودن به پروتئینوریای بنس جونز ، آزمایش ادرار با استفاده از روش ایمونوتیپینگ توصیه می شود .