Lab TestProtein Electrophoresis serum
تاریخ ایجاد و یا تغییر 1400/11/3
متدMicro capillary electrophoresis
نوع و حجم نمونه 0.5ml serum
اندیکاسیون– مونوکلونال گاموپاتی
– واکنشهای التهابی مزمن وحاد
– تومورهای بدخیم
– بیماریهای کبدی
– هدر رفتن پروتئین(سندرم نفروتیک)
– کمبود آنتی بادی
– سوء تغذیه (کمبود مواد پروتئینی)
– غیر طبیعی بودم میزان پروتئن در سرم          
– غیر طبیعی بودن سرعت رسوب گلبولی
محدوده مرجعبه جواب آزمایش مراجعه نمائید.
اطلاعات بیشتراز الکتروفورز پروتئین برای جداسازی پروتئین های سرم در یک میدان الکتریکی استفاده می شود. امروزه الکتروفورز مویین جایگزین الکتروفورز پروتئین در محیطهای پایه یا کلاسیک( نظیر ژل آگارز، استات سلولز) شده است. با این حال ، می توان به دلیل روشهای مختلف جداسازی ، تفاوتهای کمی را در ترکیب فراکسیونهای الکتروفورز در روش کلاسیک و الکتروفورز مویین مشاهده کرد. با توجه به بهبود در جداسازی الکتروفورز مویین ، فراکسیون بتا اساساً شامل دو برآمدگی یعنی بتا -1 و بتا -2 است. ولی در عمل معمولا میزان این دو فراکسیون را در یک فراکسیون جمع و بنابراین 5 فراکسیون (آلبومین ، آلفا -1 ، آلفا -2 ، بتا ، گاما گلوبولین ها) مورد ارزیابی قرار می گیرند. باندهای متمایز (ایمونوگلوبولین های مونوکلونال) می توانند در این محدوده قرار داشته باشند که بصورت یک فراکسیون اضافی و یا به عنوان افزایش فراکسیون بتا -1 و / یا بتا -2 ظاهر می شوند. در صورت مشکوک بودن به گاموپاتی مونوکلونال ، باید همیشه از تست ایمونوتایپینگ استفاده کرد . افزایش و کاهش قابل توجه یا نامشخص در فراکسیونها را باید با تعیین مقدار کمی پروتئین های پلاسما، مورد بررسی قرار داد.
ارزیابی* آلبومین در صورت کمبود( هیپوپروتئینمی) و یا از دست دادن پروتئینها (پروتئین اوری )کاهش نشان می دهد،  در فرآیندهای بدخیم و التهابی که با افزایش گلوبولین همراه هستند ، آلبومین بعنوان یک فرآیند تنظیم کننده غلظت پروتئینها (regulatory) نیز کاهش یافته ، به طوری که غلظت پروتئین کل در حد طبیعی باقی می ماند. فراکسیون آلبومین ممکن است که بصورت دو باند ظاهر شود ( بیس آلبومینمی) که از نظر بالینی ارزش تشخیصی ندارد.
* گلوبولین های آلفا -۱ و آلفا -۲ حامل پروتئین های فاز حاد  و پروتئینهای دیگر هستند:
* گلبولینهای آلفا -۱: شامل آلفا -۱ آنتی تریپسین ، آلفا -۱ اسید گلیکوپروتئین ، پروترومبین، ترانس کورتین و غیرهگلبولینهای آلفا -۲: شامل آلفا -۲ ماکروگلوبولین ، هاپتوگلوبین و غیره).
تغییرات گلبولینهای آلفا-1 و آلفا-2:
-گلبولینهای آلفا عمدتا در التهاب حاد (مرحله اولیه) ، نکروز بافت افزایش می یابد.
– گلبولینهای آلفا 2 عمدتا در التهابهای تحت حاد
-مزمن و بدخیمی ها قابل ملاحظه است. آلفا -2 گلوبولین (در رابطه با آلفا-2 ماکروگلوبولین) به طور قابل توجهی در سندرم نفروتیک ظاهر می شود.افزایش قابل توجه فراکسیونهای آلفا در دوران بارداری و در موارد پیشگیری هورمونی از بارداری مشاهده شده و جنبه فیزیولوژیکی دارد. در مواردکمبود آلفا 1 آنتی تریپسین ، فراکسیون آلفا -1 گلوبولین اغلب کاهش می یابد.
بتاگلوبولین حامل :
-پروتئین های فاز حاد CRP ، کمپلمانهای C3 / C4 و فیبرینوژن (بخش بتا 2)
– ترانسفرین بعنوان پروتئین “ضد فاز حاد” (فراکسیون بتا 1 ، در التهاب حاد اغلب کاهش می یابد) ،
– همچنین هموپکسین ، بتا-2-میکروگلوبولین و بخش کمی از ایمونوگلوبولین ها،
تغییرات فراکسیون بتا :
-در پی عفونتهای حاد ، التهاب مزمن ، کم خونی فقر آهن و پاراپروتئینمی در محدوده گلوبولین بتا مشاهده می شود.
-افزایش در دوران بارداری و در موارد پیشگیری هورمونی از بارداری
-کاهش ترانسفرین و کمبود IgA می تواند منجر به کاهش فراکسیون بتا گلوبولین شود.
گاما گلوبولین: حامل بیشترین مقدار ایمونوگلوبولین ها است.
افزایش در:
-فرآیندهای ایمنی با افزایش تولید ایمونوگلوبولین
-در مرحله دیر رس التهاب حاد ، التهاب تحت حاد / مزمن ، در برخی از بدخیمی ها ، هپاتیت ویروسی ، هپاتیت فعال مزمن. در سیروز کبدی.
-قله های پایه باریک در محدوده گاما یا بتاگلوبولین  نشانگر یک گاموپاتی مونوکلونال است (بررسی بیشتر توسط تست ایمونوتایپینگ توصیه می شود).
کاهش در :
-در موارد کمبود آنتی بادی .
عوامل اثر گذار:
-سرم همولیزه سبب ظهور یک باند اضافی در فراکسیون بتا 1 می شود.
عدم انعقاد کامل سرم سبب ظهور باند فیبرین در فراکسیون بتا2 میگردد.
-استفاده از پلاسما (بجای سرم) سبب ظهور باند فیبرینوژن در فراکسیون بتا می گردد و ممکن است اشتباها بعنوان گاموپاتی مونوکلونال تفسیر شود.