رنین نوعی آنزیم است که توسط سلولهای نزدیک به گلومرولها در کلیه تولید و به جریان خون می ریزد و وظیفه تبدیل آنژیوتانسین به آنژیو تانسین نوع یک را به عهده دارد. این آنزیم در پاسخ به کاهش سدیم در جریان خون و یا کاهش حجم خون ترشح میشود و در مجموع نقش مهمی در رابطه با تنظیم فشار خون، تشنگی و دفع ادرار ایفا میکند.
اندازه گیری PRA بمنظور ارزیابی بالینی پرفشاری خون انجام می شود . بخصوص تعیین PRA به تشخیص هیپر آلدوسترونیسم اولیه (primary hyperaldosreonism=PHA) و درمان فرمهای دیگر پرفشاری خون کمک می کند . به دلایل زیر PRA در مقایسه با تعیین سطح رنین ، اندیکاتور مناسب تری در ارزیابی هیپر آلدوسترونیسم اولیه محسوب می شود:
- PRA علاوه بر وابسته بودن به سطح رنین، غلظت آنژیوتنزینوژن (Angiotensinogen) را نیز مد نظر قرار میدهد.
- حساسیت تعیین سطح رنین در غلظت های اندک ، کم است ، حال آنکه در رابطه با PRA می توان با افزایش زمان آنکوباسیون در مرحله generation ، حساسیت تست را ارتقاء داد.
- در صورت ترکیب یک بازدارنده (Inhibitor) با موضع فعال رنین (renin active site) ، PRA غیر فعال می شود. ولیکن وجود بازدارنده اثری در تعیین سطح رنین به روش ایمونواسی ندارد. بنابراین غلظت رنین و PRA همبستگی همیشگی با یکدیگر ندارند .
متد: EIA
کاربرد:
– بررسی بیماران مبتلا به پر فشاری خون ، بخصوص موارد هیپرآلدوسترونیسم اولیه
– کنترل درمان
تفسیر:
در مقایسه با تعیین غلظت رنین ، Plasma Renin Activity پارامتر بهتری جهت بررسی هیپرآلدوسترونیسم اولیه بشمار می رود