Neuronal antigens :

  • Amphiphysin
  • CV2
  • PNMA2 (Ma2/Ta)
  • Ri
  • Yo
  •  Hu
  • recoverin
  • SOX1
  • titin
  • zic4
  • GAD65
  • Tr (DNER)

متد: Immunoblot

کاربرد:

سندرم‌های عصبی پارانئوپلاستیک (PNS) بیماری‌های سیستم عصبی مرکزی یا محیطی هستند که در ارتباط مستقیم با یک بیماری تومور رخ می‌دهند، اما مستقیماً توسط تومور ، متاستازهای آن و یا  به دلیل عوارض جانبی درمان تومور (پرتودرمانی، شیمی‌درمانی) ایجاد نمی‌شوند.  اساس PNS یک پاتوژنز ایمونولوژیک است که به موجب آن اتوآنتی بادی ها مختلف بر علیه آنتی ژن های عصبی (onconeural autoantibodies)  قابل تشخیص هستند.

PNS در حدود 1٪ از تمام بیماری های توموری رخ می دهد. علائم عصبی اغلب از ماهها تا سالها قبل از کشف تومور ظاهر می شوند. سندرم های عصبی مذکور به PNS کلاسیک و غیر کلاسیک تقسیم می شوند. بسته به محل، PNS کلاسیک شامل سندرم های عصبی زیر است:

•        Central nervous system

  • Encephalomyelitis
  • limbic encephalitis
  • subacute cerebellar degeneration
  • Opsoclonus-myoclonus syndrome

•        Peripheral nervous system

  • subacute sensory neuropathy
  • chronic intestinal pseudo-obstruction

•        Neuromuscular junction and muscle

  • Lambert-Eaton myasthenic syndrome
  • Dermatomyositis

اتوآنتی بادی های پارانئوپلاستیک قابل تشخیص در PNS به Ab پارانئوپلاستیک با مشخصه خوب(well-characterized) و جزئی (partially characterized) تقسیم می شوند. اتوآنتی بادی های با مشخصه خوب در بیش از 95 درصد از موارد مرتبط با بیماری توموری قابل تشخیص می باشند.

Well-characterized paraneoplastic autoantibodies include

•        Anti-Hu-Ab (ANNA-1, Ab against neuron nuclei)

•        Anti-Ri-Ab (ANNA-2, Ab against neuron nuclei)

•        Anti-Yo-Ab (Ab against Purkinje cells, PCA-1)

•        Ab vs CV2

•        Ab against Ma2/Ta (PNMA2)

•        Ab against amphiphysin

Partially characterized paraneoplastic Autoantibodies includes, among others:

•        Anti-Tr (PCA-Tr)-Ab,

•        anti-Zic4-Ab,

•        anti-SOX-1-Ab,

•        Ab against PCA-2, ANNA-3

•        Ab against ganglionic AChR.