Lab TestPAI-1 4G/5G Polymorphismus Plasminogen-Aktivator-Inhibitor-1-Polymorphismus (PAI-1-Polymorphismus)
تاریخ ایجاد و یا تغییر 1400/11/3
متدReal-Time PCR
نوع و حجم نمونه 3ml EDTA-Blood
اندیکاسیون– بیماری های قلبی عروقی           
– ترومبوزهای وریدی شریانی
محدوده مرجعبه جواب آزمایش مراجعه نمائید.
اطلاعات بیشتربازدارنده فعال کننده پلاسمینوژن بافتی (PAI-1) یک مهارکننده فیزیولوژیکی مهم فیبرینولیز است. عملکرد اصلی آن مهار فعال کننده پلاسمینوژن خاص بافت (tPA) و اوروکیناز است. این امر منجر به کاهش فعالیت فیبرینولیتیک و در نتیجه افزایش خطر ترومبوز می شود. توسط حذف (deletion) یا الحاق (insertion) می توانند در موقعیت -675 در پروموتر ژن PAI-1 (کروموزوم 7) ، 4 یا 5 گوانین- نوکلئوتید وجود داشته باشند. نوع 4G منجر به افزایش رونویسی ژن (transcription)می شود که بنابراین با افزایش غلظت PAI-1 در خون همراه است. بیماران هموزیگوت با ژنوتیپ PAI-1-4G/4G نسبت به حاملهای 4G/5G-هتروزیگوت و 5G-هموزیگوت با آزادسازی بیشتری از PAI-1 مواجه هستند (تقریباً 25٪). شیوع نوع 5G/5G تقریباً 21٪ ،  هتروزیگوت 4G/5G تقریباً در 48٪ و ژنوتیپ 4G/4G در حدود 31٪ از جمعیت وجود دارد. اهمیت بالینی
هموزیگوته برای آلل 4G ، خصوصاً در ترکیب با سایر عوامل خطر ارثی ، به عنوان زمینه ای برای بیماریهای قلبی عروقی و ترومبوز تلقی می شود ( اما بعنوان یک پارامتر در زمینه تشخیص ترومبوفیلی توصیه نمی شود). PAI-1 در ایجاد تصلب شرایین در بیماران مبتلا به هیپرتری گلیسیریدمی ، سندرم متابولیک یا دیابت نوع II نقش دارد. سایر بیماران در معرض خطر سیگاری ها و زنانی هستند که از مهار کننده های تخمک گذاری استفاده می کنند.
سطح PAI-1 در خون تحت تأثیر عوامل مختلفی مانند گلوکز یا انسولین قرار دارد.