Lab TestLupus Anticoagulant (screening)
تاریخ ایجاد و یا تغییر 1400/11/3
متدcoagulometry
نوع و حجم نمونه1 میلی لیتر پلاسمای سیتراته در لوله استاندارد سیترات سدیم
اندیکاسیون-موارد مشکوک به سندرم آنتی فسفولیپید
-بررسی علت طولانی شدن PTT
محدوده مرجعبه جواب آزمایش مراجعه نمائید.
اطلاعات کوتاهدر حین درمان با هپارین ، ماركومار و داروهای ضد انعقاد خوراكی نمونه گیری انجام نشود ، زیرا این امر می تواند در جریان آزمایش  تداخل ایجاد كند.
با توجه به معیارهای تشخیصی سندرم آنتی فسفولیپید ، لازمست که تشخیص لوپوس آنتی کوآگولانت در یکی از دو سیستم آزمایش ، دو یا چند بار با فاصله حداقل دوازده هفته انجام شود. بدر موارد درمان باکومارین و هپارین قابلیت اطمینان تشخیصی محدود است . در صورت تجویز داروهای ضد انعقاد خوراکی (مهار کننده های anti-Xa و anti-IIa) آزمایش قابل ارزیابی نیست.
اطلاعات بیشترلوپوس آنتی کوآگولانت به سندرم آنتی فسفولیپید تعلق دارد که با ترومبوز وریدی و شریانی ، همچنین ترومبوز سینوسهای وریدی ، آپوپلکسی و سقط مکرر همراه است.  نام آنتی کوآگولانت از آنجا ناشی می شود که این آنتی بادی ها برای اولین بار در لوپوس اریتماتوز یافت شدند. آنتی بادیهای مذکور ممکن است که در بسیاری از بیماری های دیگر (به عنوان مثال عفونت ها ، بدخیمی ها ، سایر بیماری های خود ایمنی ، ناشی از داروها و یا به عنوان یک یافته اتفاقی در افراد مسن و بدون علائم بالینی) نیز یافت شوند. قابل توجه است که پس از ترومبوآمبولی و مداومت لوپوس آنتی کوآگولانت، خطر عود بسیار زیاد است.
تشخیص سندرم آنتی فسفولیپید
طولانی شدن aPTT یک آزمایش پیشگام محسوب می شود که علت آن مهار بار منفی فسفولیپیدهائی است که از لحاظ انعقادی فعال هستند. با این حال ،یک PTT طبیعی لوپوس آنتی کوآگولانس را رد نمی کند.
طبق دستورالعمل های ISTH[1] ، لوپوس آنتی کوآگولانت در یکی از دو سیستم آزمایش مختلف تشخیص داده می شود:
1. Diluted Russel-Viper-Venom-Time-Test (dRVVT)
 2. PTT حساس به لوپوس
ترومبوسیتوپنی نیز یک علامت تیپیک محسوب می شود (اما اجباری نیست) ، زیرا آنتی بادی های مذکور بر علیه کمپلکسهای فسفولیپید پلاکتها نیز مؤثر می باشند. با توجه به معیارهای تشخیصی سندرم آنتی فسفولیپید ، تشخیص آنتی لوپوس کوآگولانت باید در دو نوبت و در فاصله 12 هفته مورد بررسی قرارگیرد . معیار دیگر شواهد مثبت آنتی بادی بر علیه کاردیولیپین و / یا بتا
2-گلیکوپروتئین 1( با ماندگاری به مدت 12 هفته) است.
ReferencesCullen P, Adam S, Kaiser B, Neumaier M. Status der Thrombophilie-Diagnostik unter besonderer Berücksichtigung molekulargenetischer Aspekte. J Lab Med 33: 283-92, 2009(67) Luxembourg B, Krause M, Lindhoff-Last E. Basiswissen Gerinnungslabor. Dtsch Ärztebl 104: 1489-97, 2007(68)

[1] International Society on Throbosis and Haemostasis