Lexicon Listeriosis Listeria monocytogenes Granulomatosis infantiseptica
تاریخ ایجاد و یا تغییر 1400/11/3
پارامترهای موجودCulture,Listeria monocytogenes-DNA
نوع نمونه– CSF   
– Blood   
-Smear    
– Aspirate material  
-Amnion material   
-Urine         
-Abortion material
عامل لیستریوز :یک باکتری گرم مثبت(لیستریا مونوسیتوژنز) است که از بیماری ‌های مشترک انسان و حیوان ( گاو، گوسفند و بز) می ‌باشد. در بزرگسالان غیر باردار، مننژیت اولیه، انسفالیت، یا سپتی سمی ایجاد می‌کند. بیماران مسن تر یا افرادی که مستعد هستند و ایمنی سلولی آن ‌ها پایین است، مانند گیرندگان پیوند اعضاء، مبتلایان به لنفوم و ایدز افرادی هستند که مشخصاً مستعد بیماری هستند. تمایل لیستریا مونوسیتوژنز به سیستم عصبی مرکزی منجر به بیماری حاد می‌ شود که معمولاً میزان کشندگی آن بالاست به نحوی که در موارد اپیدمیک عفونت مواد غذایی میزان مرگ و میر ۴۰–۳۰ درصد و در افراد مستعد تا ۷۵ درصد هم گزارش شده‌است . و در بین افرادی که از بیماری بهبود یافته‌اند، علایم نورولوژیک باقی می‌گذارد. بارداری خطر ابتلا به لیستریوز را افزایش می‌دهد. لیستریا مونوسیتوژنز در زنان باردار معمولاً باعث بیماری باکتریمی مشابه آنفلوآنزا می‌ شود که اگر درمان نشود، می‌ تواند به التهاب جفت یا پرده آمنیوتیک و عفونت جنین و در نهایت سقط، به دنیا آمدن نوزاد مرده یا تولد زودهنگام منجر شود، چرا که این باکتری قادر به عبور از جفت است [1]. در عفونت لیستریوزیس در زنان باردار معمولاً هیچ علامت مشخصی وجود ندارد یا فقط سابقه‌ای از بیماری شبه آنفلوآنزا و خود محدود شونده در مدت سه ‌ماهه آخر بارداری وجود دارد. اما علایمی همچون تیره شدن مایع آمنیوتیک، درد کمر، تب و لرز، زایمان زودرس و التهاب کلیه و لگن می ‌تواند از نشانه ‌های لیستریوزیس باشد.
راه سرایت بیماری:
این بیماری از طریق مصرف غذای آلوده (شیر خام و پنیر ، گوشت ، ماهی ، سالاد خام و غیره) یا از طریق تماس مستقیم با حیوانات آلوده، به انسان سرایت می کند.
کلینیک:
-دوره نهفتگی: 1 تا 8 هفته
-بیماری سپتیک با مننژیت و گرانولوم در اندامهای مختلف ، بیشتر در بیماران سرکوب شده سیستم ایمنی یا افراد سالخورده مشاهده می شود.
-اغلب عفونت بدون علامت و با کلنی در دستگاه گوارش است.
-در موارد عفونت دوران بارداری( از 4 ماهگی) ممکن است عفونت گرانولوماتوز جنین (سپسی ، سندرم دیسترس تنفسی ، ضایعات پوستی) مشاهده شود.
روش تشخیص:
کشت میکرواورگانیسم از خون، مایع نخاع، زخم، مایع آمنیون و غیره. در صورت شروع درمان با آنتی بیوتیک می توان جهت تشخیص از روش (L.monocytogenes-DNA) PCR استفاده کرد. توصیه می شود که به زنان باردار از جهت پیش گیری از عفونت لیستریا و نحوه تغذیه آموزش داده شود.
References1- Orndorff PE, Hamrick TS, Smoak IW.et al. 2006. Host and bacterial factors in listeriosis pathogenesis. Veterinary Microbiology ;114(12):115