Lab TestIgM (serum) Immunoglobulin M (serum)
تاریخ ایجاد و یا تغییر 1400/11/3
متدImmunoturbidimetry
نوع و حجم نمونه 0.5ml serum
اندیکاسیونبررسی دفاع ایمنی هومورال ؛ التهاب حاد ، عفونتهای حاد ، گاموپاتی مونوکلونال
محدوده مرجعبه جواب آزمایش مراجعه نمائید.
اطلاعات بیشترIgM به عنوان پنتامر در سرم وجود دارد. این ایمونو گلوبولین در اوایل واکنش ایمنی ظاهر می شود. و با توجه به 10 محل اتصال آنتی ژن، می تواند آنتی ژن های خارجی را به طور موثر خنثی کند. به عنوان یک قاعده ، IgM پس از فروکش شدن عفونت ، در مقایسه با  IgG، نسبتاً سریع دوباره کاهش می یابد. ولیکن در واکنش های ایمنی نسبت به آنتی ژن های پلی ساکاریدی ، می تواند مدت زمان طولانی تولید شود. IgM قادر است سیستم مکمل را به روش کلاسیک فعال کند. به عنوان یک فاکتور به اصطلاح روماتوئید (RF) ، علیه IgG واکنش نشان می دهد. IgM بعلاوه در كرایوگلوبولینمیای نوع II و III نیز نقش دارد .
ارزیابیافزایش : IgM پلی کلونال در رابطه با عفونتهای حاد ، هپاتیت حاد ، سیروز صفراوی اولیه ، بیماریهای خودایمنی و همچنین بصورت مونوکلونال در بیماری ماکروگلوبولینمی  Waldenström و IgM – میلوم مشاهده می شود.
افزایش IgM (بالای 20 میلی گرم در دسی لیتر) در خون بندناف نشانگر عفونت داخل رحمی است.  
کاهش IgM : در سندرم کمبود آنتی بادی و در کمبود IgM انتخابی که بسیار نادر است ، ملاحظه می شود. این امر با افزایش تمایل به عفونت های باکتریایی (میکروارگانیسم های حاوی پلی ساکارید مانند Haemophilus influenzae ، مننگوکوک ، پنوموکوک) ، اسهال و بیماری های خودایمنی همراه است.
عوامل تاثیرگذار: در کرایوگلوبولینمیا کاهش همزمان IgG ، IgM و IgA (اثر in vitro) وجود دارد.