Gastrin

Lab Test	Gastrin Gastrin-17 Advanced
تاریخ ایجاد و یا تغییر	1400/11/3
متد	ELISA
نوع و حجم نمونه	0.5ml serum جمع آوری خون صبح ناشتا (12 ساعت ناشتا) خون را بلافاصله پس از انعقاد کامل (30 دقیقه در دمای اتاق) سانتریفیوژ و سرم حاصل را تا زمان آزمایش، در حرارت 20-  درجه سانتیگراد نگهداری کنید.
اندیکاسیون	موارد مشکوک به Zollinger-Ellison syndrome – multiple endocrine neoplasia type 1 (MEN1)،خاصه در مواردPrimary hyperparathyroidism
محدوده مرجع	به جواب آزمایش مراجعه نمائید.
اطلاعات کوتاه	* آماده سازی بیمار: قبل از نمونه گیری باید ، با نظر پزشک معالج، داروهای زیر را قطع نمود: 7 روز قبل: Proton-pump inhibitors در موارد gastroesophageal reflux disease (GERD) 2 روز قبل: آنتی اسیدها ، آنتی کولینرژیک ها ، مسدود کننده های گیرنده H2 در این روش به طور عمده گاسترین -17 (100٪) ، گاسترین -34 (30٪) و گاسترین -14 (3٪) اندازه گیری می شوند.
اطلاعات بیشتر	گاسترین هورمونی پپتیدی است که توسط سلولهای G مخاط آنتروم و توسط سلولهای غدد درون ریز روده کوچک فوقانی تولید می شود و ترشح اسید معده را در انسان تحریک می کند. القای ترشح : در اثر مصرف مواد غذایی (کشش معده ، پروتئین ها و پپتیدهای موجود در غذا ، الکل ، کافئین) ، محرک های واگ و آدرنالین.      مهار ترشح : توسط سکرتین ، سوماتواستاتین ، کلسی تونین ، VIP (پپتید روده ای وازواکتیو) ، گلوکاگون و pH<3 از یک پپتید پیش ساز (پروگاسترین) گاسترین های مختلف با تعداد متفاوتی از اسیدهای آمینه شکل می گیرند: G-71 ، G-52 ، G-34 (گاسترین بزرگ) ، G-17 (گاسترین I و II) ، G-6- 14 (مینی گاسترین). قابل توجه است که G-17 و G-34 فعالیت بیولوژیکی کاملی دارند و رایج ترین شکل های گاسترین را در سرم افراد سالم تشکیل می دهند.  بعد از غذا ، سطح گاسترین(G-34 و G-17 به نسبت مساوی) 2 تا 3 برابر افزایش پیدا می کند. در تعیین گاسترین ، عمدتا گاسترین -17 (100٪) ، گاسترین -34 (30٪) و گاسترین -14 (3٪) اندازگیری می شوند. کاهش pH ناشی از گاسترین ،  ترشح بیشتر گاسترین را از طریق بازخورد منفی مهار می کند. در موارد هایپرپلازی سلول G ، این بازخورد مختل می شود. در سندرم زولینگر-الیسون ، ترشح خودکار گاسترین از برخی تومورها که بیشتر در لوزالمعده ، دوازدهه و معده قرار دارند، ناشی می شود (Gastrinoma). ترشح زیاد گاسترین منجر به ترشح مداوم بیش از حد اسید می شود که با پیامدهای بالینی نظیر درد شکم ، زخم های مقاوم به درمان (به طور معمول در بولب دوازدهه) ، استفراغ و اسهال همراه است. ارزیابی * مقادیر پایه ناشتا : بیش از 1000 نانوگرم در لیتر به عنوان شواهدی از سندرم زولینگر-الیسون در نظر گرفته می شود . در صورت پائین تر بودن سطح گاسترین، انجام  آزمایش سکرتین توصیه می گردد. افزایش بیش از 100٪ مقدار اولیه پس از 2 – 10 دقیقه،  ارزش تشخیصی دارد. * افزایش پایه : (معمولاً کمتر از 1000 نانوگرم در لیتر) در هیپرپلازی سلولهای G ، گاستریت آتروفیک مزمن ، گاستریت هلیکوباکتر پیلوری ، کم خونی پرنیشیوز ، درمان مهار کننده اسید و سندرم پس از واگوتومی نیز مشاهده می شود . * در هیپرپلازی سلولهای G ، یک وعده غذایی منجر به افزایش قابل توجهی در گاسترین می شود ، در گاسترینوما این افزایش اتفاق نمی افتد. عوامل تاثیرگذار مقادیر بالا (تا 22 برابر) در طول درمان با Proton-pump inhibitors  و / یا Histamin-Typ-2-Receptorantagonists مشاهده می شود.