| Lexicon | exogenous allergic alveolitis |
| تاریخ ایجاد و یا تغییر | 1400/11/3 |
| پارامترهای موجود | Allergen specific antibodies(IgG) |
| آلوئولیت آلرژیک اگزوژن یک التهاب آلوئولی و بیماری بینابینی ریه است که از واکنش نسبت به استنشاق مکرر گرد و غبار مواد آلی در افراد حساس ناشی می شود . این مواد از طریق جریان خون به بافت آلوئول وارد می شوند. پاتوفیزیولوژی: این بیماری یک پاسخ ایمنی تأخیری نسبت به مواد حساسیت زا ، به ویژه به پروتئین های میکروبی یا مرغی ، شواهدی از واکنش هومورال(Type III reaction) با واسطه آنتی بادی (Allergen specific antibodies(IgG)) و واکنش با واسطه سلولی (Type IV reaction) (تشکیل گرانولوم) محسوب می شود. فرمهای شایع آلوئولیت آلرژیک اگزوژن: * ریه پرورش دهند گان پرنده ، نظیر کبوتر، مرغ و غیره – آنتی ژن : پروتئینهای فضولات و پرپرندگان · * ریه کشاورزان –آنتی ژن: اکتینومیستهای ترموفیل و قارچهای دیگر * ریه دستگاههای رطوبت زا ( سیستمهای خنک کننده و رطوبت دهنده) –آنتی ژن : اکتینومیستهای ترموفیل ، گونه های آسپرژیلوس، قارچهای دیگر و باکتری ها کلینیک: شروع بیماری غالباً آرام ، خزنده و غیر اختصاصی و همراه با علائم خستگی ، عدم مقاومت فزاینده است. در کودکان رکود رشد چشم گیر است. در اشکال حاد ، علائم بیماری حدود 4-6 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض ماده آلرژی زا ظاهر می شود و سپس ساعتها تا روزها و در برخی از موارد هفته ها ادامه می یابد . شایع ترین علائم عبارتند از: علائم شبیه به آنفلوانزا ، تنگی نفس ، بخصوص در شرایط تحت فشار ، سرفه ، لرز ، خستگی ، احساس گرفتگی در قفسه سینه ، کاهش وزن ، تعریق. تشخیص: – سابقه ، معاینه بالینی – آزمایش عملکرد ریوی (اختلال محدود کننده تهویه) بکمک تجزیه و تحلیل گازهای خون و HR-CT[1]. تشخیص آزمایشگاهی: – لنفوسیتوز ، کاهش نسبت CD4 / CD8 – IgG-Ab اختصاصی آلرژن درمان: مهمترین اقدام اجتناب از آلرژن ، احتمالاً اقدامات ایمنی شغلی ، در موارد شدید یا مزمن ، تجویز گلوکوکورتیکوئیدها. | |
| References | Saloga J, Klimek L, Buhl R, Mann W, Knop J, Grabbe S. Allergologie-Handbuch: Grundlagen und klinische Praxis. 2 ed. Schattauer Verlag, 2011(159) . |
[1] High resolution CT-Scan