Epstein-Brarr-Virus Infection

Lexicon	Epstein-Brarr-Virus Infection Infectious Mononucleosis
تاریخ ایجاد و یا تغییر	1400/11/3
پارامترهای موجود	EBV antibody( VCA- IgM, VCA-IgG, EBNA-1-IgG) EBV antibody VCA CSF EBV-DNA qualitative EBV-DNA quantitative
	عامل عفونت: ویروس Epstein-Barr (EBV) یک ویروس DNA از خانواده Herpesviridae است. پس از عفونت اولیه ، EBV در لنفوسیت های B مادام العمر باقی می ماند. آنتی ژن های ویروسی مهم در تشخیص عفونت شامل آنتی ژن های کپسید ویروس p18 و p23 (VCA) ، آنتی ژن هسته ای (EBNA-1) و آنتی ژن های اولیه (EA ) می باشند. راه سرایت و انتشار بیماری: انتقال آن عمدتا از طریق بزاق و کمتر از طریق ترشحات دستگاه تناسلی صورت می گیرد. پس از عفونت ، ویروس به طور متناوب و مادام العمر در بزاق دفع می شود. 90-95٪ کل بزرگسالان به EBV آلوده هستند. کلینیک: دوره کمون: 30-50 روزاکثر عفونت های اولیه بدون علامت هستند ، معمولاً در اوایل کودکی صورت می گیرد.عفونت در بزرگسالان جوان،  تا 50٪ از موارد ، بصورت مونونوکلئوز عفونی (تب غده ای فایفر) ظاهر می شود که از علائم آن می توان به تب ، تورم غدد لنفاوی ، التهاب لوزه ، لنفوسیتوز با لنفوسیت های T غیر طبیعی ، در حدود 50٪ از موارد بزرگی طحال ، افزایش ترانس آمینازها اشاره کرد . عوارض: ذات الریه ، مننژیت / انسفالیت ، عفونت فعال مزمن EBV (علائم مزمن یا مکرر مونونوکلئوز عفونی برای ماهها تا سالها).سرکوب سیستم ایمنی شدید ، می تواند موجب فعال شدن مجدد EBV و منجر به ایجاد لنفوم های مرتبط با EBV شود.لکوپلاکیای موی دهانی در لبه زبان در بیماران HIV تومورهای اولیه مرتبط با EBV: لنفوم بورکیت ، سرطان نازوفارنکس   تشخیص:    موارد مشکوک به مونونوکلئوز عفونی: VCA-IgM-Ab ، VCA-IgG-Ab ، EBNA-1-Ab در سرم ، احتمالاً انجام آزمایش سریع آنتی بادیهای هتروفیل (احتیاط: حساسیت کم!). VCA-IgM-Ab نشان دهنده عفونت حاد (عفونت اولیه) است ، اما می تواند تا ماه ها ادامه داشته باشد ، در حدود 10٪ از موارد ممکن است قابل تشخیص نباشد و یا با تأخیر ظاهر شود. VCA-IgG-Ab معمولاً در اوایل دوره بیماری به موازات VCA-IgM-Ab تشکیل می شود. تشخیص آنتی بادیهای EBNA-1  عفونت اولیه را در 2 تا 4 ماه گذشته رد می کند. با این حال ، حدود 5٪ از افراد آلوده آنتی بادی های EBNA-1 تولید نمی کنند و یا این آنتی بادی در طول زندگی دوباره از بین می رود.  در صورت مشکوک بودن مننژیت / انسفالیت: EBV- DNA در مایع نخاع  در موارد فعال شدن مجدد EBV یا در صورت وجود ، عفونت فعال مزمن: EBV- DNA (کمی) در خون یا بیوپسی. از نظر سرولوژیکی ، فعال شدن مجدد EBV اغلب منجر به از دست دادن ثانویه آنتی بادی های EBNA-1 و ماندگاری آنتی بادی های EA می شود. درمان و پیش گیری: تاکنون هیچ داروی ضد ویروسی برای درمان مونونوکلئوز عفونی و سایر بیماری های مرتبط با EBV تایید نشده است.
References	Odumade OA, Hogquist KA, Balfour HH, Jr. Progress and problems in understanding and managing primary Epstein-Barr virus infections. Clin Microbiol Rev 24: 193-209, 2011(39). Mertens T, Haller OA, Klenk HD. Diagnostik und Therapie von Viruskrankheiten: Leitlinien der Gesellschaft für Virologie. 2 ed. Urban & Fischer Verlag, 2004(165).