Lexicon Coxsackie viral infection
Hand, Foot and Mouth Disease (HFMD) , Herpangina, Vesicular
pharyngitis,  Epidemic myalgia
تاریخ ایجاد و یا تغییر 1402/1/6
عامل بیماری
کوکساکی ویروس‌ها  از جمله RNA – ویروس ها هستند که به انترو ویروس‌ها تعلق دارند و به گروه‌های A (سروتیپ‌های A1-22، A24) و B (سروتیپ‌های B1-6) تقسیم می‌شوند.  

 مسیر عفونت و گسترش
ویروس کوکساکی  از طریق مدفوع و دهان و به ندرت از طریق تماس مستقیم یا غیرمستقیم منتقل می شود. تنها مخزن این ویروس انسان است. عفونت ها در ماه های تابستان بیشتر اتفاق می افتد.

کلینیک
دوره کمون: 2 تا 10 روز

سروتیپ های مختلف باعث ایجاد تصاویر بالینی مختلفی می شوند:  
هرپانژین (فارنژیت تاولی یا   Vesicular pharyngitis)
بیماری  بورنهولم (  Epidemic myalgia ,epidemic pleurodynia)
مننژیت آسپتیک
عفونت های سیستمیک با مننژوانسفالیت و میوکاردیت
میوکاردیت , پریکاردیت
بیماری دهان پا دست( HFMD)
بیماری اگزانتماتوز
سرماخوردگی، آنفولانزای تابستانی
عفونت های تنفسی، پنومونیت
اسهال (به ویژه در کودکان)
ورم ملتحمه هموراژیک حاد
هپاتیت

تشخیص
* تشخیص مستقیم RNA از CSF، سواب وزیکول، سواب ملتحمه، بیوپسی و غیره روش انتخابی است.
* امکان کشت ویروس در آزمایشگاه اختصاصی (تعیین سروتیپ را امکان پذیر می سازد)
* تشخیص آنتی بادی های اختصاصی انتروویروس در سرم و در صورت لزوم در مایع نخاع. آنتی بادی در برابر انتروویروس های مختلف را می توان شناسایی کرد. ولیکن تشخیص هدفمند آنتی بادی ویروس کوکساکی امکان پذیر نیست. پیگیری بعد از 10-14 روز برای تشخیص افزایش تیتر ضروری است. آنتی بادی های کلاس IgM می توانند ماه ها باقی بمانند. در مورد مننژیت آسپتیک، می توان اندکس اختصاصی آنتی بادی سرم/CSF را تعیین کرد.

درمان و پیشگیری
درمان اختصاصی ضد ویروس در دسترس نیست
References:
Mertens T, Haller OA, Klenk HD. Diagnostik und Therapie von Viruskrankheiten:(165) Leitlinien der Gesellschaft für Virologie. 2 ed. Urban & Fischer Verlag, 2004.