Clostridium difficile

Lexicon	Clostridium difficile
تاریخ ایجاد و یا تغییر	1402/1/6
	بیماری زا کلستریدیوم دیفیسیلیک باکتری بی هوازی اجباری، گرم مثبت و میله ای شکل است. قادر به تشکیل هاگ هایی است که به گرما و کم آبی تحمل می کند. سموم تولید شده توسط C. difficile (انتروتوکسینA، سیتوتوکسینB) مسئول بیماری زایی هستند. مسیر عفونت و گسترش C. difficile از طریق بلع خوراکی باکترییا هاگ به طور مستقیم از فردی به فرد دیگر و از طریق سطوح آلوده، اشیاء، دست ها و غیره منتقل می شود. پاتوژن در محیط و مجاری روده انسان و حیوانات در همه جا وجود دارد. میزان کلونیزاسیون در انسان در بیماران بستری در بیمارستان تا 50 درصد است. در سال های اخیر، افزایش قابل توجهی در عفونت ها در هر دو بخش بستری و سرپایی مشاهده شده است. سویه های به اصطلاح hypervirulent که مقادیر بیشتری از سموم (سم A/B) و سموم اضافی تولید می کنند، مسئول افزایش پیامدهای کشنده هستند. عوامل خطر عفونت با C. difficile عبارتند از بستری شدن قبلی در بیمارستان، درمان های متعدد آنتی بیوتیکی، سن بالا و سرکوب سیستم ایمنی.   درمانگاه C. difficile مسئول تقریباً 15-20٪موارداسهالمرتبطباآنتی بیوتیک و بیش از 95٪مواردکولیت کاذب غشایی است. فاصله زمانی از آنتی بیوتیک قبلی: روز تا ماه.       معمولاً شروع ناگهانی     اسهال آبکی با بوی بد (تا حدی شبیه اصطبل اسب)     درد شکم، تب     عوارض: مگاکولون سمی، سوراخ شدن     تشخیص تشخیصC. difficile در مدفوع: تشخیص آنتی ژن C. difficile به عنوان یک آزمایش غربالگری استفاده می شود. اگر تست آنتی ژن مثبت باشد، آزمایش سم با استفاده از PCR انجام می شود. اثبات کشت امکان پذیر است، اما نه برتر از تشخیص مرحله به مرحله بالا و بسیار وقت گیر (چند روز انکوباسیون در محیط های کشت ویژه). تعیین مقاومت جدایه ها در حال حاضر استاندارد نشده است و اهمیت بالینی ندارد.   درمان و پیشگیری درمان آنتی بیوتیکی بر اساس دستورالعمل های فعلی مترونیدازولیا وانکومایسین خوراکی است. یکی دیگر از داروهای امیدوارکننده آنتی بیوتیک جدید فیداکسومایسین است. صندوق های ذخیره برای عفونت های مکرر در حال حاضر در حال آزمایش هستند. مقاومت به وانکومایسین و مترونیدازول در حال حاضر تقریباً در آلمان وجود ندارد. علاوه بر این، تست مقاومت استاندارد نیست. عودهای مکرر به احتمال زیاد به دلیل توانایی اسپورزایی است. برای جلوگیری از انتشار پاتوژن، بیماران مبتلا باید ایزوله شوند و اقدامات بهداشتی مانند روپوش/دستکش، ضدعفونی روزانه و غیره باید اجرا شود (همچنین به انتشارات مربوطه از آزمایشگاه ما مراجعه کنید)..