Lab Test  Anti-Scl 70 antibodies Topo-I Anti-Topoisomerase antibodies ENA
تاریخ ایجاد و یا تغییر 1400/11/3
متدELISA
حجم نمونه خون0.5ml Serum
اندیکاسیونموارد مشکوک به اسکلرودرمی، احتمالا همراه با آنتی – سنترومر(تشخیص افتراقی CREST-Syndrome ) ، تشخیص افتراقی سندرم رینود.
محدوده مرجعبه جواب آزمایش مراجعه نمائید.
اطلاعات بیشترآنتی بادی های ضد Scl 70 در برابر DNA – توپوایزومراز نوکلئولار قرار دارند. دلیل اصلی نیاز به توپوایزومرازها، ساختار مارپیچ دورشته‌ای دی‌ان‌ای است. در اکثر فرایندهایی که نیاز به دسترسی به اطلاعات ذخیره‌ شده در دی‌ان‌ای دارند، دو رشته دی‌ان‌ای باید به صورت موقت (فرایندهای رونویسی یا نوترکیبی ژنی) یا دائمی (فرایند همانندسازی) از یکدیگر باز شوند. اگر در خلالِ این فرایندها از شدت درهم‌تنیدگی دو رشته دی‌ان‌ای کاسته نشود، این پیچ‌خوردگی می‌تواند موجب توقف همانندسازی دی‌ان‌ای یا ساخت آران‌ای موجود در آن فرایند شود. در IFT  (HEp-2 cells)، یک الگوی فلورسانس نوکلئولار ( از هسته در مرحله اینترفاز) و رنگ آمیزی کروماتین از سلول های میتوزی ، قابل مشاهده است. این الگو می تواند یک نشانگر تلقی شود، اما اختصاصی نیست. تشخیص اختصاصی با استفاده از native topoisomerase و یا نوترکیب در روش ELISA یا روش ایمونوبلات انجام می شود.
ارزیابیآنتی بادی های ضد Scl 70 برای اسکلرودرما بسیار اختصاصی هستند. در فرم سیستمیک پراکنده ، می توان این آنتی بادی را در حداکثر 70٪ از موارد و فرم موضعی در حدود 10٪ از موارد تشخیص داد. روند بیماری در افراد مبتلا به اسکلرودرمی با Anti-Scl 70 اغلب نسبت به بیماران دارای آنتی سانترومر شدیدتر است. بعلاوه وقوع این آنتی بادی ها در سندرم رینود 6٪ و در سایر کلاژنوزها 1٪ توصیف شده است. در افراد در معرض گرد و غبار کوارتز ، افزایش میزان Anti-Scl  و افزایش ریسک ابتلا به اسکلرودرما گزارش شده است.
ReferencesConrad K, Schößler W, Hiepe F. Autoantikörper bei systemischen Autoimmunerkrankungen. Ein diagnostischer Leitfaden. Dustri Verlag, 2006(161)