Anti-Endomysial antibodies IgG&IgA

Lab Test	Anti-Endomysial antibodies IgG&IgA
تاریخ ایجاد و یا تغییر	1400/11/3
متد	IFT
حجم نمونه خون	0.5ml Serum
اندیکاسیون	موارد مشکوک به بیماری سلیاک و درماتیت هرپتیفورم دورینگ
محدوده مرجع	به جواب آزمایش مراجعه نمایید.
اطلاعات کوتاه	در موارد کمبود IgA ، لازم است که Anti-Endomysial antibodies از کلاس IgG انجام شود.
اطلاعات بیشتر	بافت پیوندی که فیبرهای عضلانی اسکلتی یا صاف را پوشش می دهد ، اندومیزیوم نامیده می شود.Anti-Endomysial antibodies بر علیه ترانس گلوتامیناز که در بافت پیوندی مذکور قرار دارد ، تولید می شود . ترانس –گلوتامیناز- بافتی یک اتو آنتی ژن برای بیماری سلیاک محسوب می شود. در حالی که آنتی بادی های اندومیزیوم با استفاده از روش ایمونوفلورسانس غیرمستقیم ( معمولا بر روی مری میمون) به صورت نیمه کمی تشخیص داده می شوند ، آنتی بادی های ترانس گلوتامیناز بصورت کمی و با استفاده از ELISA تعیین می شوند. هر دو روش از اهمیت تشخيص قابل توجهی در رابطه با بیماری سلياك برخوردار می باشند.
ارزیابی	-در موارد مشکوک به سلیاک و بعنوان تست جستجو گر بهتر است که بجایAnti-Endomysial antibodies  از تست Anti- transglutaminase-IgA antibodies استفاده شود. ازAnti-Endomysial antibodies  می توان به عنوان تست تشخیصی اضافی در موارد یافته های نامشخص  و یا در صورت وجود علائم -بالینی مشکوک و در ضمن ترانس -گلوتامیناز منفی استفاده کرد . بغیر از بیماران مبتلا به کمبود IgA ، تشخیص Anti-Endomysial IgA antibodies نسبت به تشخیص آنتی بادی از کلاس IgG در حساسیت و ویژگی برتر است. از آنجایی که بیماران مبتلا به بیماری سلیاک بیش از حد متوسط از کمبود IgA رنج می برند ، توصیه می شود که در زمینه تشخیص بیماری سلیاک اندازگیری میزان IgA در سرم نیز انجام شود. این مسئله بخصوص در مواردی که نتیجه تست Anti-Endomysial IgA antibodies منفی است ، اهمیت دارد. -به خصوص در کودکان تا 3 سال ، لازم است که آنتی بادی بر علیه deamidated Gliadin نیز مورد بررسی قرار گیرد ، زیرا تعیین آنتی بادی بر علیه اندومیزیوم در این گروه سنی حساسیت کمتری دارد.Anti-Endomysial antibodies در درماتیت هرپتیفورم دورینگ نیز قابل تشخیص است.
References	Schmidt E, Zillikens D. Diagnostik und Therapie bullöser Autoimmundermatosen. Dtsch Ärztebl 108: 399-405, 2011(105). Conrad K, Schößler W, Hiepe F. Autoantikörper bei organspezifischen Autoimmunerkrankungen. Ein diagnostischer Leitfaden. Dustri Verlag, 2011(160). Conrad K, Schößler W, Hiepe F. Autoantikörper bei systemischen Autoimmunerkrankungen. Ein diagnostischer Leitfaden. Dustri Verlag, 2006(161). Husby S, Koletzko S, Korponay-Szabo IR, Mearin ML, Phillips A, Shamir R, Troncone R, Giersiepen K, Branski D, Catassi C, Lelgeman M, Maki M, Ribes-Koninck C, Ventura A, Zimmer KP. European Society for Pediatric Gastroenterology, Hepatology, and Nutrition guidelines for the diagnosis of coeliac disease. J Pediatr Gastroenterol Nutr 54: 136-60, 2012(176).