LexiconAmoebiasis  
تاریخ ایجاد و یا تغییر1400/11/3 
عامل عفونت:
Entamoeba histolytica مهمترین گونه آمیب بیماری زا برای انسان است و نمی توان آن را از نظر مورفولوژی از گونه غیر بیماری زا یعنی Entamoeba dispar تشخیص داد. هر دو گونه بصورت کیست و تروفوزوئیت درانسان وجود دارد.
راه سرایت و انتشار بیماری:
عفونت آمیب از راه دهان و بلعیدن غذا و آب آلوده به مدفوع اتفاق می افتد. Entamoeba histolytica و E. dispar در سراسر جهان ، به ویژه در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری منتشر است.
کلینیک:
زمان انکوباسیون: تقریباً 1 تا 4 هفته (تا چند سال برای آبسه های کبد)اسهال خونی آمیبی: درد شکم ، تب ، اسهال خونی بد بو. در موارد ملایم تر ، اسهال آبکی پالپی و بدون خون.  شروع بیماری اغلب خزنده در طی چندین هفته .
عوارض: سوراخ شدن روده ، پریتونیت ، مگاکولون سمی ، تومور گرانولوماتوز دیواره روده ، آبسه آمیبی کبد (درد حاد فوقانی شکم همراه با تب)
تشخیص: اسهال خونی آمیبی: تشخیص میکروسکوپی کیست آمیب و تروفوزوئیت در مدفوع (توجه: تمایز میکروسکوپی کیست های E. histolytica و E. dispar امکان پذیر نیست!) ، تشخیص آنتی ژن در مدفوع ، احتمالاً تشخیص آنتی بادی در سرم.آبسه آمیبی کبد: تشخیص آنتی بادی های خاص Entamoeba histolytica در سرم (توجه: آلودگی زیاد در ساکنان مناطق گرمسیری ، تیترهای آنتی بادی اکثراً مثبت ضعیف هستند) ، حساسیت تشخیص آنتی بادی برای آمبیازیس خارج روده ای 90 – 95٪ است. آنتی بادی حتی برای مدت طولانی و پس از درمان عفونت آمیب تهاجمی مثبت می ماند. قابل توجه است که آمیب ها معمولاً طی بیماری ، در مدفوع قابل تشخیص نیستند.
درمان و پیش گیری: درمان توسط Metronidazol بمدت 10 روز.