Aluminium

Lexicon	Aluminium
تاریخ ایجاد و یا تغییر	1401/11/24
	.آلومینیوم (Al) یک عنصر کمیاب است که از آن بطور گسترده استفاده می شود. * منابع آلودگی آلومینیوم عبارتند از: مواد غذایی گیاهی (محصولات غلات)، ادویه جات، چای، قهوه، غذای کودک مبتنی بر سویا، ظروف آلومینیومی (در صورت استفاده از مواد اسیدی)، آب آشامیدنی از مخازن زمینی غنی از آلومینیوم، بلع خمیر دندان ، آنتی اسیدهای حاوی آلومینیوم و مایع دیالیز حاوی آلومینیوم در بیماران دیالیزی. از دیگر موارد منابع آلودگی می توان به مواجهه شغلی ( به عنوان مثال در فرآوری آلومینیوم نظیر ساخت خودرو، مهندسی برق و ذوب آلومینیوم) اشاره کرد. * راه ورود آلومینیم به بدن: ورود آلومینیوم به بدن انسان بطور استنشاقی و خوراکی صورت می گیرد. آلومینیوم در روده تا حدود 0.01 تا 3٪ جذب می شود، با کمبود آهن میزان جذب افزایش می یابد. آلومینیوم تا 90 درصد از طریق کلیه دفع می گردد، به همین دلیل است که میزان آن در نارسایی کلیوی در استخوان ها، ماهیچه ها، ریه ها، سیستم عصبی مرکزی، کبد، قلب و طحال تجمع می یابد. در صورت عملکرد طبیعی کلیه، معمولاً هیچ تجمعی از آلومینیوم در بدن حتی پس از افزایش مصرف( بغیر از دوزهای بسیار بالا) وجود ندارد. * اثر سمی: اضافه بار آلومینیوم منجر به استئومالاسی همراه با درد در سیستم اسکلتی ( درد استخوان و مفاصل)، شکستگی های خود به خود و میوپاتی می شود. در مغز منجر به انسفالوپاتی شبیه بیماری آلزایمر با زوال عقل پیشرونده (به اصطلاح زوال عقل دیالیز) و در ریه ها منجر به فیبروز ریوی (در موارد مواجهه مزمن استنشاقی)می گردد . اثر سمی بر روی  سیستم اریتروپوئز ، کم خونی میکروسیتیک هیپوکرومیک را در پی دارد . * ارزیابی: تعیین غلظت آلومینیوم در سرم، در صورت وجود اختلال عملکرد کلیه ها، تنها به طور ناقص قرار گرفتن بدن در معرض آلومینیوم را منعکس می کند، زیرا تجمع آلومینیوم در استخوان ها و سیستم عصبی مرکزی تناسبی با غلظت آن در سرم ندارد. با توجه به نیمه عمر کوتاه حذف آلومینیوم از خون، تعیین غلظت آلومینیوم در سرم تنها نشان دهنده جذب فعلی آلومینیوم است. غلظت آلومینیوم در ادرار نیز تنها نشان دهنده میزان مصرف فعلی آن است. مصرف طولانی مدت و مزمن آلومینیوم در موی منعکس می شود، اما خطر آلودگی در طول پردازش نمونه برای آزمایش، استفاده از این روش را دشوارمی سازد.