Lab Test   Alpha-1-Fetoprotein AFP  
تاریخ ایجاد و یا تغییر 1400/11/3
متدCLIA
حجم نمونه خون0.5ml Serum
اندیکاسیون-تومور مارکر انتخاب اول در کارسینوم اولیه سلولهای کبد و تومور سلولهای ژرمینال با بخش کیسه زرده (yolk sac tumors) .
-هپاتیت مزمن یا سیروز کبد ( در این موارد  انجام این آزمایش یک یا دو بار در سال برای تشخیص زودرس توصیه می شود).
-غربالگری برای تشخیص نقص لوله عصبی
محدوده مرجعبه جواب آزمایش مراجعه نمائید.
اطلاعات کوتاهطول نیمه عمر AFP 4 روز است. توصیه می شود که در تومورهای مخلوط(بیضه) آزمایشهای AFP,HCG بطور هم زمان انجام شوند.
اطلاعات بیشترAlpha-1 fetoprotein (AFP) ، یک گلیکوپروتئین شبیه به آلبومین که در سلولهای کیسه زرده ، کبد ، روده و فقط در دوره جنینی بطور فزاینده ای تولید می شود. در دوران بارداری می توان AFP را بعلت عبور از جفت، در سرم مادر اندازه گیری کرد. غلظت آن به میزان سنتز AFP درجنین ، نفوذپذیری غشای های جداکننده و هفته بارداری بستگی دارد. طول نیمه عمر AFP 4 روز است.
اندیکاسیون:
-تشخیص کارسینوم اولیه سلولهای کبد و پیگیری آن
-بدخیمی سلولهای ژرمینال با بخش کیسه زرده یا تومورهای مختلط پیگیری و پیش آگهی
-غربالگری برای گروههای تحت خطر
-نظارت بر بارداری
ارزیابیAFP به عنوان یک نشانگر تومور
* در کارسینوم اولیه سلول های کبدی ، AFP اغلب در حدود میکروگرم و میلی گرم افزایش پیدا می کند. مقادیر بالاتر از 1500 نانوگرم در میلی لیتر تقریباً اثبات این تومور است.
* توصیه می شود که در تومورهای بدخیم سلول های ژرمینال ، به ویژه تومورهای مختلط (بیضه ها) ، AFP و HCG / ß-HCG همواره بطور همزمان بررسی شوند ، زیرا ، بخصوص در موارد تحت درمان سیتواستاتیک ، تغییر تیپ بافت بدخیم همراه با از دست دادن نشانگر ، ممکن است. کارسینوم کوریون ، تراتومای تمایز یافته و سمینومهای “خالص” AFP تولید نمی کنند. تحت رادیوتراپی یا سیتوستاتیک ، AFP می تواند، بعلت تجزیه سلولهای توموری، برای زمان کوتاهی افزایش یابد .
* افزایش غیر اختصاصی AFP در بیماریهای خوش خیم کبدی، مانند هپاتیت ، مشاهده می شود (بندرت بالا تر از 500 نانوگرم در میلی لیتر). در سیروز کبدی ، مقادیر بالاتر از 600 نانوگرم در میلی لیتر امکان پذیر است.
* AFP در بارداری: از هفته ششم بارداری ، AFP به طور پیوسته از محدوده طبیعی افزایش پیدا می کند (کم تر از ده نانوگرم در میلی لیتر) ، در هفته 30 – 35 بارداری به حداکثر می رسد (300 – 400 نانوگرم در میلی لیتر) و سپس تا هفته 40 بارداری به آرامی اما به وضوح کاهش می یابد و به مقادیر حدود 150 نانوگرم در میلی لیتر می رسد.