پيشگيری از ايجاد لخته خونی در داخل يک رگ (thrombosis):
ريسک ايجاد لخته خون چه اندازه است؟
تمايل به ايجاد لخته خون ترومبوفيلی (thrombophilia) ناميده می شود . در صورت وجود فاکتورهای ريسک متعدد و يا گمان بر آن ، لازمست که تستهای پايه خاص به اجراء گذارده شوند . برای اين منظور سيستم انعقاد خون مورد بررسی قرار می گيرد .
بالا بودن ريسک ترومبوز ممکن است جنبه مادر زادی داشته باشد . وليکن فاکتورهای بسيار ديگری نيز وجود دارند که ايجاد لخته خون در عروق را تسهيل کرده که می توانند منجر به آمبولی ريه ، سکته قلبی و سکته مغزی گردند. فاکتور های مذبور بقرار زيرند :
استفاده از دخانيات
کمبود حرکت
بستری بودن بمدت طولانی
گچ گرفتن اندام
نشستن يا ايستادن بمدت طولانی
استفاده از هورمونها بمنظور جلوگيری از حاملگی و يا در سنين يائسگی
حاملگی
تمايل به ترومبوز بعلل مادر زادی :
در اين رابطه استفاده از روشهای بيولوژی ملکولی جهت تشخيص ژنهای خاص از اهميت زيادی برخوردار است .در صورت شيوع ترومبوز، آمبولی و واريسم در فاميل ، امکان مادرزادی بودن اين بيماری بسيارمحتمل است . بعنوان شايعترين علت ترومبوفيلی ژنتيکی می توان از factor-V-Leiden-Mutation نامبرد که ريسک انعقاد خون را تا صد بارافزايش ميدهد .بعنوان اولين علامت می توان از بيماری سياهرگها ، خستگی و درد در پاها و واريسم نام برد.