علل افزایش تعداد گلبولهای قرمز:

کمبود اکسیژن : شایع ترین علت افزایش تعداد گلبول های قرمز خون کمبود اکسیژن است. این امر می تواند نتیجه تأثیرات بیرونی یا درونی باشد. از جمله علل کمبود خارجی اکسیژن می توان به عنوان مثال ، اقامت در ارتفاع زیاد را نام برد. از آنجا که فشار هوا و در نتیجه فشار اکسیژن با افزایش ارتفاع کاهش می یابد در نتیجه خون اکسیژن کمتری در اختیار دارد.

مسمومیت با مونوکسیدکربن: در حالی که کمبود خارجی اکسیژن اغلب از نظر زمانی محدود است و اثرات آن روی بدن فقط موقتی است ، مسمومیت با مونوکسیدکربن می تواند طی چند دقیقه زندگی را تحت تهدید قرار دهد. از آنجا که تمایل ترکیب مونوکسیدکربن با هموگلوبین حدود 200 تا 300 برابر بیشتر از اکسیژن است ، بنابراین مونوکسیدکربن جایگزین اکسیژن در ترکیب با هموگلوبین می شود. این امر سریعا منجر به عدم تأمین اکسیژن بدن می گردد که می تواند در صورت عدم درمان فوری و طی چند دقیقه منجر به مرگ شود (“خفگی داخلی”).

بیماری های اعضای بدن: علاوه بر موارد فوق ، علت کمبود اکسیژن نیز می تواند ناشی از اختلالات عملکردی و نقص اعضای بدن باشد. در بیماری های قلبی ممکن است که حجم انتقال خون توسط قلب به اعضاء بدن کافی نباشد و یا در بیماری های ریوی انتقال اکسیژن به گلبولهای قرمز (در آلوئولها) ، نیاز بدن را تامین نکند.

کمبود اکسیژن باعث تحریک کلیه ها (و تا حدودی سلول های کبدی) برای تولید اریتروپویتین (EPO) می شود. در نتیجه ، گلبول های قرمز بیشتری در مغز استخوان تولید می شوند. این اثر فقط تا زمان رفع کمبود اکسیژن ادامه می یابد. سپس غلظت EPO دوباره کاهش می یابد و گلبول قرمز کمتری تولید می شود.

سیگار کشیدن: سیگار کشیدن همچنین می تواند منجر به افزایش تعداد گلبولهای قرمز شود ، به طوری که در نتیجه مصرف دخانیات ، اغلب کمبود اکسیژن در بافت وجود دارد. در حالی که در افراد غیر سیگاری تنها حدود یک درصد از گلبول های قرمز خون با مونوکسیدکربن (CO) اشغال شده اند ، این میزان در افراد سیگاری بسیار بالاتر و به حدود 20 درصد می رسد و به همین ترتیب اکسیژن کمتری می تواند به اعضاء بدن منتقل شود. در این حال بدن سعی می کند با افزایش تولید گلبول های قرمز ، این کمبود را جبران کند ، اما این امر فقط در حد ناکافی اثر گذار است.

تومورها: تومورهای مختلف نیز می توانند منجر به پلی گلبولی شوند. این کار می تواند به طور مستقیم یا از طریق مراحل میانی انجام شود. در موارد تومور مغز استخوان (نئوپلازی میلوپرولیفراتیو) ، علاوه بر لکوسیت ها (گلبول های سفید خون) ، تولید گلبولهای قرمز نیز افزایش پیدا می کند. در تومور کلیه همچنین ممکن است که تولید گلبولهای قرمز در مغز استخوان، با توجه به افزایش تولید اریتروپویتین (EPO) تحریک شود.