زردی کبدی – افزایش بیلی روبین کل و مستقیم:
زردی کبدی زمانی بروز می کند که عملکرد کبد دچار اختلال شده باشد. در چنین مواردی ممکن است که جذب بیلی روبین غیر مستقیم به سلولهای کبدی ، تبدیل بیلی روبین غیر مستقیم به مستقیم و یا دفع آن از طریق مجاری صفراوی تحت تأثیر قرار گرفته باشد. بسته به مرحله ای که دچار اختلال شده است ، می توان مقادیر مختلفی از D-BIL و I-BIL اندازه گیری کرد. اغلب بیلی روبین مستقیم به طور خاص افزایش می یابد ، اما بیلی روبین غیر مستقیم نیز می تواند بیش از حد بالا باشد:
- اختلال در جذب بیلی روبین (به دلیل عوارض جانبی دارو) منجر به افزایش مقدار I-BIL می شود.
- سندرم ژیلبرت، اختلال در جذب بیلی روبین و یا پیوند بیلی روبین با اسید گلوکورونیک : این مسئله در پنج درصد از افراد مشاهده می شود و عمدتا بی ضرر است و ارزش بیماری ندارد. در این سندرم جذب بیلی روبین غیر مستقیم در کبد مختل می شود ، بنابراین مقدار I-BIL افزایش می یابد. علاوه بر این ، بیلی روبین در ادرار قابل تشخیص نیست و مقدار D-BIL نیز افزایش نمی یابد.
- بیماریهای دیگری که میزان بیلی روبین غیر مستقیم و مستقیم را افزایش می دهند عبارتند از سندرم دوبین جانسون ، سندرم روتور و بیماریهای کبدی مانند سیروز ، هپاتیت ویروسی ، هپاتیت الکلی ، التهاب کبد ، مسمومیت و غیره.