پس از مشخص شدن علت افزایش تعداد گلبول های قرمز در ادرار ، درمان هدفمند امکان پذیر است. اگر علت آن عفونت مثانه یا التهاب کلیه باشد ، می توان از یک درمان هدفمند که شامل تجویز آنتی بیوتیک است استفاده کرد. اگر گلومرولهای کلیه ملتهب شده باشد (گلومرولونفریت) ، می توان از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی ، که سیستم ایمنی را برای مدت زمان مشخصی سرکوب می کنند، استفاده کرد. از جمله این داروها ، می توان به عنوان مثال به گلوکوکورتیکوئیدها یا سیکلوسپورین اشاره کرد .
در مواردی که برخی از داروها منجر به وجود خون در ادرار شده باشند ، می توان پس از مشورت با پزشک ، این داروها را قطع و داروهای را جایگزین کرد.