آهن یک عنصر کمیاب حیاتی است. این ماده غذایی عملکردهای متعددی در بدن دارد که از جمله می توان به نقش مهم آن در انتقال اکسیژن اشاره کرد. در صورت کمبود آهن ، ممکن است مصرف قرص آهن ضروری باشد. علاوه بر این ، باید به رژیم غذایی غنی از آهن توجه بیشتری داشته داشت. چقدر آهن باید در روز مصرف کرد و کدام غذاها حاوی مقدار زیادی آهن هستند؟ چه زمانی مقدار آهن اندازه گیری می شود؟ بالا یا پایین بودن مقادیر آهن به چه معنی است ، کدام مقادیر طبیعی هستند ؟ در زیر می توانید در رابطه یا این سئوالات اطلاعات بیشتری بدست آورید.

کمبود آهن:

کمبود آهن شایع ترین کمبود تغذیه ای در سراسر جهان محسوب می شود. علاوه بر عدم تامین آهن (تغذیه!) ، افزایش نیاز (به عنوان مثال در دوران بارداری یا شیردهی) از دست دادن آهن نیز می تواند منجر به کمبود آن شود. این مسئله اغلب در رابطه با از دست دادن خون مثلا در پی قاعدگی سخت ، اثر جانبی برخی داروها و یا بیماریهائی مانند بیماری کرون ، بیماری سلیاک یا التهاب مزمن مخاط معده مشاهده می شود.

کاهش سطح آهن در خون منجر به کمبود گلبول های قرمز خون (کم خونی) می شود. اولین علائم احتمالی آن رنگ پریدگی ، خستگی یا مشکل در تمرکز است. اما سیستم ایمنی یا سیستم عصبی نیز می توانند در اثر کمبود آهن دچار اختلال شده و شکایات مربوطه را ایجاد کند.

کمبود آهن معمولاً با مکمل های آهن ( تحت نظر پزشک) یا رژیم غذایی غنی از آهن درمان می شود.

[1] در صدی از دارو که وارد خون می شود